26 Kasım 2014 Çarşamba

Çok özlüyorum

Haftasonları aylaklık yapmayı,
Saatlerce tv karşısında kafayı boşaltmayı, 
Kuaföre gitmeyi, 
Akşam eve gelince yemek olmadığında yoğurt ekmek yiyip uyumayı,
Sadece kendimi- eh biraz da eşimi- düşünmeyi, 
Eşime sarılıp uyumayı, 
Sinemaya gitmeyi, 
Kendim için alışveriş yapmayı, 
O avm senin bu avm benim dolanmayı,
Yoga yapmayı,
Koşmayı,
Kitap okumayı,
Tatili tatil gibi yaşamayı,
Dizilerim Olmasını,
Haftasonu kahvaltılarında Sünger bob veya penguenleri izlemeyi,
Sabaha kadar deliksiz uyumayı,
İş çıkışı arkadaşlarla buluşabilmeyi,
Bir halk otobüsüne atlayıp gezinmeyi...

Sonra, işten oldukça yorgun gelmeme rağmen beni gülen yüzüyle karşılayan oğlumu görüp bin kaplan gücüne ulaşıyorum. 10 milyon baloncuk yutmuş gibi zıp zıp zıplıyorum. Her anım onunla geçsin, hep onu güldüreyim istiyorum. En ama en çok oğlumu özlüyorum.